Kolejny raz spotkali się byli mieszkańcy nieistniejącej już, podbogatyńskiej wsi Wigancice. Pochłonięta definitywnie w 1999 roku przez zwałowisko zewnętrzne KWB Turów ciągle żyje w pamięci ludzi. Jak pokazuje czas, stanowili odrębną, zgraną społeczność. Nic dziwnego: była tam fabryka tekstylna, kino, restauracja, świetlica gdzie urządzano zabawy, sklepy.
Oddaleni o kilkanaście kilometrów od większych miejscowości byli bardzo ze sobą zżyci. Przymusowe wysiedlenie spowodowało, że rozpierzchli się po świecie.
Tęsknota była jednak silna. Już po upływie kilku lat postanowili się ponownie spotkać. Od tamtej pory zwyczaj corocznych zjazdów przeradza się w tradycję. Gromadzą ocalałe pamiątki, zdjęcia, dokumenty. W sobotę 16 maja w Zagrodzie Kołodzieja impreza rozpoczęła się od wyświetlania slajdów. Pokazowi towarzyszyły ogromne emocje. Nie do pomyślenia było, aby ktokolwiek przez nieuwagę zasłonił ekran. Natychmiast otrzymywał reprymendę, aby nie przeszkadzał. Dodać trzeba, że miejsce wybrano nieprzypadkowo. „Zagroda Kołodzieja" to budynek zbudowany w stylu przysłupowym redyslokowany z Wigancic do Zgorzelca. Zajęła się tym restauratorka Elżbieta Lech-Gothardt. Pod czujnym okiem konserwatora zabytków belka po belce dom rozebrano i odtworzono na obrzeżu Zgorzelca. W tym roku na spotkanie zaproszono jego ostatnich mieszkańców narodowości niemieckiej. Starsi ludzie bardzo wzruszeni dziękowali za zaproszenie. Pojawił się też Andrzej Grzmielewicz – burmistrz Bogatyni i Radosław Baranowski – zastępca burmistrza Zgorzelca. Impreza obfitowała w liczne gry i zabawy. Jedną z pierwszych był wybór nowego sołtysa. Została nią pani, którą losy skierowały aż do nadmorskiej Łeby. Zabawa trwała do późnych godzin nocnych. Co ciekawe, znaczna część wsi ocalała. W pewnym momencie dyrekcja kopalni zrezygnowała ze zwałowania nadkładu na zewnątrz zakładu i postanowiła wsypywać go wnętrza niecki tam, gdzie węgiel już wydobyto. Do skazanej na zagładę wsi ludzie powoli wracają. Lucyna Burczyńska – jedna z głównych organizatorek spotkań mówi, że być może i ona kiedyś się tam przeniesie.
Janusz Grzeszczuk
Fot.: GRE
EUR
USD
CHF
GBP
CZK
